“SOCAR-ın Odessada terminalının olduğunu ilk dəfə bu hadisələr zamanı eşitdim. Ancaq SOCAR 15 ildən artıqdır ki, Ukrayna bazarında fəaliyyət göstərir. Ola bilsin onlar xəbərsiz alıblar, yəni məlumat ictimailəşdirilməyib”.

Bu sözləri neft və qaz məsələləri üzrə ekspert İlham Şaban deyib. 

Onun sözlərinə görə, vurulan yanacaqdoldurma məntəqələrinin və neft bazasının SOCAR-ın mülkiyyətində olması ilə bağlı açıq mənbələrdə heç bir məlumat yoxdur: Marqarita pizza

“Rusiya ordusunun zərbə endirdiyi yanacaqdoldurma məntəqələrinin və neft bazasından fərqli olaraq, Türkiyədə SOCAR-ın terminalı, zavodları və digər mülklərinin siyahısı tam bəllidir. Mən 30 ildir enerji sahəsi üzrə məlumatların emalı ilə məşğulam, ancaq bütün bu məsələlərin fonunda, bir yerdə məlumata rast gəlməmişəm ki, SOCAR Ukraynada terminal alıb. 

Neft şirkətinin yanacaqdolurma məntəqələrinin bir çoxu lizinqdir. Yəni o əvvəl kiminsə olub, onu indi icarəyə götürüb. Amma misal üçün, bilirəm ki, Dinepr çayı boyunca SOCAR-ın 2 ədəd üzən yanacaqla təminedici gəmisi var. Amma SOCAR-ın Odessada terminalının olduğunu ilk dəfə bu hadisələr zamanı eşitdim. Ancaq SOCAR 15 ildən artıqdır ki, Ukrayna bazarında fəaliyyət göstərir. Ola bilsin onlar xəbərsiz alıblar, yəni məlumat ictimailəşdirilməyib”.

Ekspert vurğulayıb ki, aktiv döyüş şəraitində enerji obyektlərinin vurulması çox zaman fors-major hal kimi qəbul edilir:

“Ukrayna ilə Rusiya arasında aktiv müharibə gedir. Rusiya Ukraynanın enerji obyektlərini vurub. Ukrayna isə Rusiya ərazisində indiyə qədər təqribən 15 fərqli neft ayırma zavoduna zərbələr endirib və qismən onları sıradan çıxarıb. Ancaq bu 3 il 6 ay ərzində, hansısa bir tərəfin beynəlxalq məhkəməyə üz tutduğunu görməmişik. 

Sözün düzü, bu mənim üçün də maraqlıdır ki, tərəflər bir-birinin iqtisadiyyatına, enerji resurslarına ziyan vurur. Ancaq hüquqi olaraq, heç bir şey yoxdur. İsrailin İrana və İranın İsrailə endirdiyi zərbələr zamanı sıradan çıxarılan enerji obyektlərini də nümunə götürə bilərik. Ona görə də, yəqin ki, bu, fors-major hal kimi qəbul edilir. Hər bir ölkənin ərazisində təhlükəsizlik o ölkənin hökumətinə məxsusdur. Ancaq həmin ölkə də təhlükəsizliyə 100 faiz zəmanət vermir”.